What I like: Mijn nieuwe collega's

Champie, Playboy, veel knuffels en heel veel lol!



En met deze gasten zit ik op de kamer (filmpje voor afscheid Roen, die naar Red Urban gaat). Tja...

Vragende ogen

Ik en mijn nichtje Geke schelen nog geen maand in leeftijd, we zijn allebei gezegend met een blonde bos met krullen en als kind waren we net tweelingzusjes.

Toeval of niet, onze leventjes lijken nogal op elkaar. Geke en ik kregen allebei onze eerste baan in januari 2004. Op 9 april 2004 trokken Geke en haar vriend Toon in hun eerste huis, een koopflatje in Den Bosch. Precies 1 week later, op 16 april 2004, verlieten Niels en ik het ouderlijk nest om te gaan samenwonen in ons huurflatje in IJmuiden. En de oplevering van ons spiksplinternieuwe 'grote mensen' huis (4 december 2007) geschiedde 1 dag nadat Toon en Geke de sleutel van hun eerste 'grote mensen' huis kregen.

Afgelopen vrijdag, op 12-12, dag beloofden de oogverblindende bruid Geke en stijlvolle bruidegom Toon elkaar tijdens een intieme en ontroerende ceremonie eeuwige trouw, met daarop volgend het knalfeest van het jaar. Ik heb echt genoten die dag. Maar waarom kijkt iedereen me nu ineens met vragende ogen aan?

Tot volgend jaar, Pietje Pepernoot!

Trouw als altijd kwam Pietje P. gisteren langs op de Brederoodseweg. Stiekem had ie zich verstopt in de douche, want het moest voor de 4 kindjes (van 25, 27, 30 en 30 jaar oud...) wel eventjes lijken alsof Piet dit jaar door de kredietcrisis geen cadeautjes kwam brengen. Beteurderde gezichtjes alom! Daar houdt Piet natuurlijk niet van, dus al snel onthulde hij zijn verstopplaats.

Ik voorspelde al dat het half 4 's nachts zou worden en half 4 's nachts werd het. Een bijzonder heerlijk avondje, met een pakjesstapel waar geen einde aan kwam (wat nou kredietcrisis??), ontroerende rijmpjes en een ouderwets verhitte strijd tijdens het zelfgemaakte pepernotenspel.

Ik kijk nu al uit naar volgend jaar!

Laat de sneeuw maar komen. Boarderbabe is er klaar voor

Een beetje verlaat, maar daar zijn ze dan. Mijn lieve nieuwe flow-bindingen. Geen Minx, maar Essence. Jaaaa, ik vond de naam Minx ook leuker! Maar de Essence is net nog even beter. En in essentie is dat het belangrijkst, toch?
En gelijk ook maar mijn nieuwe bootjes die ik afgelopen zaterdag niet kon laten staan. Compleet met glitters!

Wat het kost? Ach... laat ik zo zeggen: de kredietcrisis ligt in ieder geval niet aan mij!

Het sneeuwt!

Heej... het sneeuwt! Whiehooeeee!
In Utrecht in ieder geval. Twee vlokjes misschien. Maar een vlokje is een vlokje. Toch?

Wij zijn er in ieder geval klaar voor, want onze nieuwe flow-bindingen zijn binnen! (Vannaaf volgt bewijsfoto). Misschien alleen nog een paar nieuwe bootjes...

Woehoe! Boarden in Flaine

Als "Boarderbabe" vind ik het een uitdaging ieder jaar naar een wintersportgebied te gaan waar ik niet eerder ben geweest. Tuurlijk, Les Trois Vallee is groot, het Zillertal is gezellig, en in Italië hebben ze de beste ristretto (kanttekening: tijdens mijn laatste wintersport in Italië was ik een jaar of 8 en toen dronk ik nog geen koffie, laat staan espresso), maar altijd kriebelt het mysterie van nieuwe (off)pistes.

Flaine, in het Grand Massif, stond al een tijdje op mijn verlanglijstje. Uit verschillende hoeken had ik vernomen dat Flaine misschien wel het beste wintersportdorp van Europa is. Pas in 1959 ontdekte 2 wintersportfanaten dit gebied. Niks geen historische poeha, gewoon een mooi plekje om te boarden. Toen ik ook nog een chique appartementencomplex vond, lukte het me mijn moeder ervan te overtuigen dat ze in Flaine ook gluhwein en openhaarden hebben.

Met de sneeuwliefhebbers onder ons deel ik graag dit filmpje. Uiteraard zijn de mensen die gewoon nieuwsgierig zijn waar wij in maart 2009 heengaan ook van harte welkom te klikken.

Waar we in 2010 zitten, vraag je me?
Nog geen flauw idee! Misschien wel Aspen...

Grotere kaart weergeven

Gek op bloemen?

Ik haal bijna nooit bloemen voor mezelf. Dat vind ik zonde. Want wanneer kan ik ervan genieten? Overdag ben ik aan het werk en ook het merendeel van de avonden ben ik niet thuis.

Dat wil echter niet zeggen dat ik niet van bloemen hou. Ik waardeer het des te meer als ik van iemand een bosje krijg. Zoals van mijn lieve collegaatje Kim, toen ik was aangenomen bij mijn nieuwe baan. Of toen mams van het weekend met deze fantastische bos roze rozen voor de deur stond!

Was ik op de koffie bij Obama?

Daar lijkt het wel op, want dit is toch echt een blauwe Suzuki Swift Sport voor de deur van de meneer die zich morgen de president van Amerika mag noemen.

Minx: Een brutaaltje, flirterig of schaamteloze jonge vrouw

Hmmm... dat klopt aardig!

Flow Minx 2009

Ikwil'm ikwil'm ikwil'm ikwil'm ikwil'm ikwil'm ikwil'm ikwil'm












PS @ non-boarders: dit is een snowboardbinding. Het ding dat je aan je board schroeft en waar je je softbootjes in plaatst. Dan weet je tenminste zeker dat jij en je board samen van de berg afgaan, in plaats van ieder apart.

Zo snel kan het gaan...

... met een nieuwe baan!

Mag ik u voorstellen aan de nieuwe projectcoördinator van Advance? Moi!

Ik... bumperklever? Neuh

Oké, ik geef het toe... ik rij af en toe best een paar kilometertjes te hard. Sorry, meneer Spe. Het is toch ook zonde om met mijn Swift Sport met 100 km per uur over de A2 te trutten. Toch? Nou, dat vind ik wel!

Nu ben ik geen agressieve rijder. Ik scheld bijna nooit op andere weggebruikers, ik verzoek ze hooguit vriendelijk of ze een rijbaan naar rechts willen opschuiven. Mijn toeter gebruik ik alleen wanneer ik iedere dinsdagnacht bij mijn ouders wegrij (Daaaagggg maaaaammmmm! Ja, ik hou ook van jou. Daaagggg!). Maar vanochtend haalde iemand toch het bloed onder mijn nagels vandaan. En die heb ik niet eens... moet je nagaan!

Aan de A2 wordt volop gewerkt. Maar dat wil niet zeggen dat je er 90 hoeft te rijden. Het nieuwe stuk asfalt tussen Vinkeveen en Breukelen is een prachtige 3-baans snelweg waar je prima 180 kunt rijden als je dat zou willen. Maar de meneer voor mij vond het toch best spannend. Niks mis mee, maar voeg je dan achter de vrachtwagens op de rechterbaan, of als je dat echt niet wil, op de middelste baan. De meneer dacht daar anders over. Die vond dat de linkerbaan speciaal voor hem was aangelegd door onze vriend Camiel. Normaliter had ik zo'n persoon al lang rechts ingehaald (ja, ik weet dat dat niet mag), maar de meneer voor mij had een metgezel gevonden op de middenbaan, en gebroederlijk tuften ze met 90 km per uur naast elkaar over de A2.

Ik geloof dan mijn voorganger mij na verloop van tijd vond bumperkleven. In mijn optiek zat ik toch wel meer dan 10 cm van zijn achterbumper af. De meneer besloot vol in de ankers te gaan om mij op afstand te dwingen. Dus... daar reden we (ik, de meneer voor mij, en alle dikke audies, bmw's en mercedessen achter mij) ineens 50 op de linkerbaan van de A2 tussen Vinkeveen en Breukelen. Nou ja! Dat vind ik gewoon asociaal! Na nog 2 van die flinke remacties was ik het echt zat: ik trapte mijn koppeling in, zette 'm in z'n 3 en met een ruim 6.000 toeren haalde ik meneer de asociale linksrijder rechts in. Gelukkig was mijn lieve tuut iets sneller dan zijn Golf GTI (of hij probeerde mij in zijn 5 eruit te trekken), anders hadden we nu samen in de vangrail gezeten...

PS: Aangekomen op mijn werk hoorde ik dat er een file van 4 km stond tussen Amsterdam en Vinkeveen... waar zou dat nou door zijn gekomen?!

Ehm... hallo?

Woehoe! Mijn eerste blog op boardRbabe.blogspot.com is gepost!
Daar drink ik een wijntje op! Chardonnay natuurlijk.

Proost!